De berichtgeving in de media geven een idee van de omvang van de catastrofe die zich voltrekt in de wijde omgeving van Monchique. Rampen zoals er dertien in een dozijn het nieuws halen maar die meer onder je vel kruipen als er mensen bij betrokken zijn waar je een gezicht op kunt plakken. Soms kunnen geluk en tegenspoed wel heel dicht bij elkaar liggen. Enkele dagen vroeger nog een paradijselijke reportage in 'Met 4 in bed' en gisteren dan de pakkende beelden van de verwoeste B&B in het VRT nieuws. Een geluk bij een ongeluk is de actuele naamsbekendheid van de betrokkenen wat het op gang komen van hulp- en solidariteitsacties iets gemakkelijker maakt. De plaatselijke 'juans com a tampa' die eveneens hun hebben en houden in rook zagen opgaan zullen nauwelijks of helemaal niet op hulp kunnen rekenen vrees ik. Zoals altijd zal de schuldvraag complex en uiteindelijk onopgelost blijven. Wat niet wil zeggen dat ik niet volledig achter de initiatieven sta die deze mensen concreet en rechtstreeks kunnen helpen. Hoe korter de hulplijn hoe beter de controle mogelijk is of de gegeven hulp wel degelijk terechtkomt waar het hoort. Maar hiermee was de slecht-nieuws kous van zondag bijlange nog niet af.
Gisterenochtend vernam ik dat een oud-collega zondag plotseling overleden is, 's namiddags las ik het overlijdensbericht van een andere. Met de ene werkte ik samen aan het begin van mijn loopbaan, met de andere werkte ik in dezelfde regio toen ik met pensioen ging. Ik ben fier dat ik deze twee mensen heb mogen kennen. Ik ben bedroefd dat ik dit nooit persoonlijk tegen hen gezegd heb.
Totaal niet in verhouding tot de vorige paragrafen gebeurde zondagmiddag dan ook nog het volgende. De deurbel haalde me uit mijn schoonheidsslaapje en het vriendje van mijn overbuurmeisje vroeg of de auto voor de deur van mij was. Deze jeugdige chauffeur was met zijn R4'tje verkeerd uit de bocht gekomen en had heel de zijkant van mijn Toyota gestreeld. Ik hoop dat hij zijn lief iets zachter behandeld want de schade is aanzienlijk. Maar daar waar hij wellicht een scène van formaat verwachtte, bedankte ik hem voor zijn eerlijkheid. De schade wordt nu namelijk door de verzekering gedragen en de afhandeling zou vlotjes moeten verlopen. Dat is tenminste mijn verwachting. Je merkt dat ik ondanks alles het glas nog steeds halfvol blijf zien.
Na zo'n weekend ben ik me er wel wat beter van bewust dat het glas zelf steeds kleiner wordt.