De meest gestelde vraag voor ons vertrek was: 'Gaan jullie de kinderen niet missen?'. Waarop we steevast antwoordden dat we hoopten dat de verminderde kwantiteit zou gecompenseerd worden door meer kwali'tijd'.
Deze week kwam Jellien op bezoek en onze verwachting is uitgekomen. Uiteraard had ze haar verlanglijstje klaar: een uitstap doen naar Spanje, een natuurwandeling maken en een bezoekje aan het strand brengen. En al is het weer zeker en vast nog niet stabiel, het ziet er naar uit dat ze met een volledig afgeturft lijstje terug naar België zal kunnen vertrekken volgende dinsdag.
Het bezoek aan Spanje had voor haar een symbolische betekenis. Ze was er namelijk nog nooit geweest. Nu had ik flauw kunnen doen en eventjes over de Spaanse grens rijden, stoppen op een parking, haar eens rond de auto laten lopen, en terugkeren naar Portugal, maar zo zit ik niet in mekaar. En Jellien nog veel minder. Dus wij naar Huelva. Geen bal te zien maar toch als echte toeristen ons op een terras geinstalleerd en enkele - al dan niet alcoholvrije - cocktails geproefd. Het was happy hour voor iets. En omdat we de enige klanten waren werden we extra verwend. Zelden zo'n groot cocktailglas gezien. Jellien misschien wel.
Gisteren de natuurwandeling. Onder het motto 'Een goed voorbereide vader is er twee waard' had ik in de plaatselijke toeristische dienst de wandelroutegids Algarve gekocht. Hierin worden 36 trajecten voorgesteld. Ik citeer uit het voorwoord: 'Het belangrijkste is dat u zich in een wandelaar verandert en de ruim 300 kilometer voorgestelde routes loopt (stukje bij beetje of in één keer tegelijk, als u tijd in overvloed heeft).' Ik heb wel tijd in overvloed maar ben niet gek en dus maakten we een keuze. Het werd de wandeling met als titel 'Stroom, stroom... Guadiana. Een kleine 9 kilometer in de ongerepte natuur van de Site Guadiana waarvan de gelijknamige rivier de natuurlijke grens tussen Portugal en Spanje vormt. De omgeving is daar zo prachtig dat ik enkele foto's in de galerij geplaatst heb. En het gesprek dat we onderweg voerden deed me denken aan wat ik in het begin schreef. Een topdag.
Vandaag volgde dan een uitstap naar Carvoeiro met zijn ongerepte inhammen en zijn strandje tussen de klippen. Spijtig dat er teveel stroming stond zodat het verhoopte boottochtje naar de grotten ...in het water viel. Maar morgen nemen we revanche op het strand van Ilha de Tavira. Weergoden: jullie weten wat we verwachten hé?