De titel is niet de voorbode van het commercialiseren van mijn pennevruchtjes. Net zomin bedacht ik hem tijdens een aanval van schoonmaakwoede, al moet ik zeggen dat ik deze week op dat vlak en naar mijn normen, toch al behoorlijk actief was. Maar toen ik daarstraks een beetje zat te soezen in het deugddoende middagzonnetje voerden mijn gedachten me terug in de tijd. Vandaag juist 23 jaar geleden werd onze tweeling geboren. Weken te vroeg maar tegen een weloverwogen beslissing van de gynaecoloog was niets in te brengen. De prematuurtjes van toen zijn intussen gelukkig uitgegroeid tot twee prachtige jonge mensen die bruisen van energie en levensvreugde.
Lieve en ik vonden het plezant om zo lang mogelijk de namen die we voor onze kindjes gekozen hadden geheim te houden. Toen we de geboortekaartjes gingen kiezen stelde de drukker voor om ineens maar een proefdruk te maken, dan konden we in alle rust alles goed bekijken en controleren of er geen schrijffouten in het ontwerp stonden. Vooral in de naam van de meter of peter kon dat nogal eens tot vervelende situaties leiden, wist hij uit zijn jarenlange ervaring. Na de geboorte dienden we dan alleen nog de juiste datum door te bellen en dan kon het drukken starten. Goed idee, maar er was één klein probleempje. We zouden graag het ontwerp vooraf al aan de andere kinderen laten zien en dan zouden ze de namen ook al weten. Dus toen de drukker me vroeg hoe de kindjes zouden heten antwoordde ik met een uitgestreken gezicht: Spic en span. De beeldtechnologie en de sociale media waren toen nog niet ingeburgerd maar zijn gezichtsuitdrukking zou nu een hit op instagram zijn. Ook van sommige familieleden hoor ik nog de reactie: 'Ocharme die kindjes'. Ge ziet dus, Jasko en Jellien, dat het nog veel erger had kunnen zijn.
Ook langs deze weg nog een keer: een gelukkige verjaardag!