Portugal is een veilig land om in te wonen. Het aards paradijs ligt echter - gelukkig maar? - niet op deze wereld en net als overal groeit er ook hier al eens een plukje onkruid tussen de bloemen. Onlangs merkte Lieve vanuit de keuken dat twee mannen bij de overburen aan het raam stonden te prutsen. Zodra een van hen haar opmerkte zette ze waarschijnlijk haar strengste gezicht op en geloof me, meer heb je niet nodig om je uit de voeten te maken. Dat deden die twee dan ook maar intussen waren ze er toch al in geslaagd om het raam open te krijgen. Ik werd uit de living gehaald en kroop onmiddellijk in de rol van 'Safety First'-Dirk. We belegden een vergadering met ons twee en beslisten unaniem om de politie te verwittigen. Moeilijk hoor, als ge het telefoonnummer niet kent. Dus schakelden we de secretaresse van onze raadsman in, die voor ons naar de politie belde en even later waren die ter plaatse. Ik moet toegeven dat ze niet zomaar even kwamen kijken maar dat ze de zaak zeer ernstig namen. Zelfs een ploeg in een anoniem voertuig was opgetrommeld. De sociale controle had dus zijn werk gedaan en wij hadden onze burgerplicht vervuld. De dankbaarheid van de buren kregen we er bovenop. Aan het standbeeld voor Lieve wordt gewerkt.
Een en ander zet een mens wel aan het nadenken en vooral het gemak en de snelheid waarmee zo een raam te kraken valt bleef in ons hoofd hangen. Opgelet: het vervolg van dit verhaal speelt zich wel degelijk in Portugal af en niet in Silicon Valley.
We zien aan een huis een bordje hangen van een beveiligingsfirma. Ik schrijf de naam van de website op en thuis tik ik die in op mijn laptop. Op de startpagina opent zich een pop-up met een chatbox. De vrouw waarmee ik live chat vraagt me mijn telefoonnummer en tien seconden later heb ik iemand aan de lijn die twee uur later bij ons thuis zit. De dag nadien is ons huis elektronisch beveiligd. En denk nu niet dat dit alles ons stukken van mensen heeft gekost. Trouwens: beter voorkomen dan genezen nietwaar?
Alles moet aangeleerd worden, dus ook het correct gebruiken van een alarminstallatie. Klein puntje van kritiek aan het adres van de installateurs: voor hen is dat dagelijkse kost, voor ons is dat allemaal totaal nieuw. Als we de eerste avond na de installatie rond middernacht gaan slapen, slaat de twijfel toe. Er brandt een lampje op het controlepaneel waarvan we de betekenis niet kennen. Nu had de plaatselijke consulente wel gezegd dat ik haar steeds mocht bellen maar om dat uur zou dat teveel op stalking kunnen lijken. Zij is namelijk het type vrouw waarvoor menige man zijn trap zou afbreken als hij ze boven krijgt. Als ge begrijpt wat ik bedoel. Dus ik het bed in - samen met wat mij betreft hetzelfde type vrouw - en de volgende morgen om acht uur getelefoneerd. Ze zal om tien uur langskomen. Ik dus blij. Tot ik begrijp dat het openen van een raam of een deur heel de buurt - letterlijk - zou kunnen 'alarmeren'. Begin dat maar eens uit te leggen aan twee honden die gewend zijn om buiten te mogen zodra ze 's morgens het baasje zien. Maar goed, de dame is op tijd bij ons en het probleem wordt opgelost.
Gisteren toen we thuiskwamen van de Fado avond moet ik toch nog iets fout gedaan hebben. Ik verzeker u dat ge tot tegen het plafond gaat als er totaal onverwacht een onbekende vrouwenstem via het controlepaneel door uw living brult of alles 'tudo bem?' is.
Mijn buil wordt nu door Lieve met veel 'friendship' en 'dedication' verzorgd.