De expats onder jullie zullen het beamen: het instand houden van je relaties, zowel die in het land van herkomst als die in het land waar je verblijft is belangrijk. Dit verloopt natuurlijk gemakkelijker in dit internettijdperk dan in de tijd toen de brieven nog met de postkoets of met een duif verzonden werden. Nu ja, alvast dat laatste heb ik niet meer persoonlijk beleefd, evenmin als het communiceren door middel van rooksignalen. Maar zelfs het meest geavanceerde facebook- whatsApp- of instagramprogramma kan onmogelijk de warmte van een persoonlijke ontmoeting evenaren. Dus het is van belang om een aantal mensen te hebben die je regelmatig eens in vlees en bloed kunt ontmoeten.
In de zakenwereld noemt men dat netwerken. Ik ken een aantal managers die dat begrip verwarren met 'net werken' en ze besteden daar zoveel tijd aan dat ze eigenlijk 'niet werken'. Excuseer, hier kwam mijn slecht karakter weer eventjes boven. Zoals overal bestaan er ook in de Algarve tal van verenigingen die speciaal opgericht werden om andere mensen te leren kennen. Ik heb het hier niet over datingbureau's, al zullen die hier wellicht ook wel bestaan. Nee, het kan gaan van een aantal mensen die maandelijks eens met land- of taalgenoten een kleinigheid willen gaan eten, tot stevig uitgebouwde organisaties die sterk gelijken op de serviceclubs genre Lions- of Rotaryclub. Van die laatstgenoemde bestaat er trouwens een afdeling in Tavira. Mijn advokaat is er lid en zal me daar indien nodig graag vertegenwoordigen. Het draait prima zonder mijn aanwezigheid.
Meer spek voor mijn bek is Afpop. Dat is een vereniging die opgericht werd om de buitenlandse eigenaars van onroerend goed in Portugal te servicen. Oorspronkelijk was het vooral een Britse aangelegenheid maar tegenwoordig komt ongeveer de helft van de meer dan 4000 leden van buiten de UK. Duitsers (13 %), Scandinaven (10 %) en Nederlanders (9 %) vormen de grootste groep maar ook enkele tientallen Vlamingen, waaronder ikzelf, zijn aangesloten. Er zijn plaatselijke afdelingen in diverse delen van de Algarve en zo kwam ik al in contact met een aantal bijzonder aangename mensen. De organisatoren zijn zeer creatief in het uitwerken van hun activiteiten en die kunnen dan ook steeds rekenen op een grote belangstelling. Vorige week mocht ik nog genieten van een formidabele lunch in Faro, bereid en opgediend door de studenten van de hotelschool. Tafelgenoten waren onder andere een echtpaar uit Duitsland. Het was zeer lang geleden maar ik haalde prompt mijn beste Jean-Marie sprache boven. Met wat goede wil van beide kanten werd het een boeiend gesprek, waaraan zeker nog een vervolg komt.
Morgen is de deadline voor het indienen van de bachelorproef van ons Jellien. Als fiere papa ben ik de voorbije dagen zoet met het nalezen en het verplaatsen van een punt of komma hier en daar. Ook bij mij stijgt de gezonde spanning. Het lijkt wel net werken.