Voor een keer doen we het eens chronologisch. Op een onmogelijk uur dan nog.
0:10 Hoog tijd om onder de wol te kruipen. Dit mag letterlijk genomen worden want het is koud 's nachts in Tavira nadat er een voorjaarsstorm over de streek trok. Vergezeld van heel veel water. Een goede buffer voor de komende zomermaanden. Om 4 uur zal de wekker aflopen. Zoon Jasko heeft de vroege vlucht naar Eindhoven van 6:35 te halen.
3:37 Na enkele onrustige uurtjes schiet ik wakker. Ik droomde dat we te laat waren. Oef, 't is niet waar. Voor een keer ben ik niet enkel de wekker maar ook Lieve te vlug af. Met een grimlach schakel ik de wekker uit en spring (nu ja) ik uit bed, de badkamer in.
3:58 Amor en Flacco stellen zich uiteraard geen vragen bij dit onmogelijk uur en verwelkomen het baasje met kwispelende staarten. Om jaloers op te worden. Maar dat besef ik op dit moment eigenlijk nog niet. In de keuken zet ik op automatische piloot koffie. Hij is zelfs drinkbaar.
4:12 Lieve is intussen ook al in de badkamer, bij Jasko lijkt alles nog stil. Op mijn vraag of hij al gereed is luidt het antwoord 'bijna'. Waarna hij rustig van tussen de lakens komt. Er zijn nog zekerheden in het leven. Tijdens zijn tienerjaren thuis was het ritueel vergelijkbaar.
4:28 We vertrekken naar de luchthaven van Faro. Het is nog pikdonker uiteraard. De regen valt met bakken naar beneden. Het is stil in de auto. Ik denk terug aan de voorbije deugddoende vijfdaagse. Deugddoend zowel voor Jasko (hoop ik toch) als voor ons. Het todo lijstje dat hij voor zichzelf opgesteld had is grotendeels afgewerkt. Er zaten enkele 'écht iets voor Jasko' activiteiten bij. Zwaardvis eten: check. Sushi eten: check. Een bergrit maken: check. Het westelijk deel van de Algarve zien: check. Een fietstocht maken: check. Pootje baden: niet doenbaar wegens de voorjaarsstorm. Maar we zijn wel tot aan het strand gewandeld. Enfin, we hebben ons tot daar geworsteld, opboksend tegen een wind die in een vorig leven de Belgische kust teisterde als onderdeel van een Zuid-wester storm.
5:06 Afscheid aan de incheckbalie. Doet toch altijd een beetje pijn. Saudade. We zullen op de hoogte gehouden worden van het verdere verloop van zijn terugreis. Stilletjes - in beide betekenissen - rijden we terug naar Tavira.
5:48 Terug thuis. We laten de honden uit. Lieve kruipt nog wat terug in bed. Ik wil het gemis van me afschrijven. Straks naar de Portugese les en we komen terug in ons normale doen. Als de weergoden er nu ook nog zo over zouden denken komt alles goed.
6:48 Deze blog is klaar. Tijd voor de krant. En nog meer koffie.