In deze langer dan verhoopte periode van mijn vrij ongezellig vrijgezellen bestaan leg ik me toe op een van de drie dingen die ik al in mijn tienerjaren heel graag deed. Ik had toen, buiten met mijn studies bezig zijn (hm, hm), drie favoriete bezigheden: basketbal spelen, achter de meisjes zitten en lezen. Voor de eerste twee is het hier veel te warm zodat ik volop aan het lezen ben. Iedereen die niet meer piep maar ook nog niet stok is heeft in de voorbije jaren wel een aantal boeken bijeen gesprokkeld die hij of zij 'later' wel eens zal lezen. Voor mij is 'later' 'nu' geworden.
Van de tientallen verhuisdozen die de verplaatsing naar Portugal meemaakten waren er een aantal gevuld met boeken. Deze voorraad is langzaam maar zeker aan het slinken maar geen nood: ik heb een volwaardig alternatief. Voor een zeer schappelijk jaarbedrag onderschreef ik bij Bookchoice een abonnement. Iedere maand krijg ik acht nieuwe e-books ter beschikking die na enkele muisklikken op mijn e-reader staan. Door deze voorraad zal ik nooit geraken maar het leven is te kort om tijd te verliezen met het lezen van dingen die me niet bevallen. Dus heb ik de luxe om me nogal kieskeurig op te stellen. Regelmatig belandt er iets in de elektronische prullenmand. Maar gelukkig zitten er ook sublieme pareltjes tussen. Zoals de boeken van Hendrik Groen. Deze 85-jarige beschrijft in dagboekvorm het reilen en zeilen in het rusthuis waar hij zijn dagen slijt. Echt aan te raden voor wie al eens wat extra mentale vitamientjes kan gebruiken. Ik ben ervaringsdeskundige.
Ik neem mijn e-reader vrijwel steeds mee wanneer ik een hapje ga eten of naar een optreden ga. Moet ik dan in deze drukke zomermaanden in het restaurant wat langer wachten dan kan ik die tijd lezend doorbrengen. Ook om een zitplaats te versieren bij een van de talrijke gratis optredens is het een kwestie van goed op tijd te komen. Het is prettig om met een gelukzalige glimlach tussen de toeschouwers te zitten. Ook al is er op het podium nog niets te horen of te zien. De verbaasde blikken van de mensen naast mij neem ik er graag bij. Het is zoals een vroegere collega het zei: geluk zit in een klein b(r)oekje.