De zalige zomer wil hier nog niet wijken. Het enige waaraan je kan merken dat we in de herfst zitten is het vallen van wat bladeren en het korten van de dagen. Voor het overige blijft het genieten van een heerlijk zonnetje en betere - lees lagere - temperaturen dan in juli en augustus. Dat wordt bibberen wanneer we eind deze maand op bezoek gaan naar België.
De plaatselijke verkiezingen van vorig week verliepen rustig. In vergelijking met Belgische verkiezingscampagnes wordt hier heel wat minder geld verspild aan folders en dergelijke. Waarschijnlijk omdat veel brievenbussen hier toch nooit geledigd worden. Ook de stickers 'Aqui nao publicidade nao endereçada' worden gerespecteerd. De verkiezingsbudgetten worden gebruikt om bijeenkomsten (inclusief maaltijd!) te organiseren, er worden grote publiciteitsborden afgehuurd en de dagen vlak voor d-day doorkruisen radiowagens alle uithoeken van de gemeente. Er is geen stemplicht. In Tavira bracht ongeveer de helft van de kiesgerechtigden zijn stem uit. In zowat heel de Algarve behaalden de socialisten de absolute (!) meerderheid. Ook in Tavira kan de burgemeester probleemloos aan zijn derde ambtstermijn beginnen. Over een coalitiepartner hoeft hij zich geen zorgen te maken: hij behaalde meer dan 60 procent, zijn uitdaagster strandde op 25 procent. De overige partijen en kandidaten bleven onder de 5 procent. Zijn verkiezingsslogan luidde: 'Ik ben niet de president (zo noemen ze hier een burgemeester), ik ben een vriend'. Dat heb ik genoteerd. Al koester ik sinds lang enige argwaan tegenover mensen die beweren veel vrienden te hebben.
We zitten nu in de relatief rustige periode na het hoogseizoen. De zomertoeristen zijn vertrokken en de overwinteraars moeten nog arriveren. Tijd voor een kermis! Van 4 tot 8 oktober is het 'Feira de Sao Francisco'. Plaats van het gebeuren: het parque de feiras e exposicoës de Tavira. Dat is een zeer groot terrein buiten het centrum van Tavira dat alle verhoudingen in acht genomen doet denken aan de Heizelvlakte. Nu zien Portugezen het wel meer (veel te) groot wanneer ze plannen maken dus ik wilde wel eens gaan kijken. Ik verwachtte de spreekwoordelijke naald in een hooiberg te moeten gaan zoeken: 2 draaimolentjes en een hotdogkraampje. Of misschien zelfs een barak met de-vrouw-met-een-baard of zoiets. Foei, Hubert. Het aantal en de omvang van de kermisattracties konden gerust de vergelijking met grote Belgische kermissen aan. Koppel daaraan nog een handelsfoor zoals we in de seventies in Vlaanderen kenden en het beeld is compleet. De prijs voor een rit in een van de supermoderne attracties was ook retro: twee euro vijftig. Het zijn hoogdagen voor de jeugd van Tavira. En voor de portemonnee van hun ouders.
Morgen gaan we een dagcruise maken op de Guadiana rivier, de natuurlijke grens tussen Portugal en Spanje. Heeft er iemand een idee waarom we vanuit de organisatie de raad kregen om stevige schoenen mee te brengen?