Langzaam maar zeker kruipt de lente hier dichterbij. De temperatuur begint wat te stijgen en af en toe zit er al eens een wolkenloze dag tussen. Struiken en planten staan te popelen om aan het bloeiseizoen te beginnen. Een van onze geraniums showt fier als een ... geranium zijn eerste bloem van het jaar en er verschijnen zowaar bloemknopjes op onze enige sinaasappelboom. Zijn gebuur zou geen Citrus limonia zijn mocht hijzelf er niet nog steeds zuur kijkend naast staan. Zelfs de egeltjes in het park wagen zich al af en toe aan een wandelingetje 's nachts. Hoe zou ik dan kunnen achterblijven?
Om het nieuwe seizoen in stijl te beginnen trok ik deze middag naar Alcoutim, een middeleeuws dorpje aan de Guadiana. Deze rivier vormt voor een stuk de natuurlijke grens tussen Portugal en Spanje. Dit weekend heeft daar het Festival do Contrabando plaats, het smokkelaarsfestival. Net zoals in alle grensstreken viel er ook tussen de beide delen van het Iberisch schiereiland geld te rapen door te smokkelen. In de regio staan nog restanten van windmolens wiens eigenaars maar liefst 4 beroepen combineerden. Ze waren actief als molenaar, visser, veerman en smokkelaar.
De bestuurders van de dorpjes Alcoutim (aan de Portugese oever) en Sanlucar de Guadiana (aan de Spaanse oever) slaan sinds vorig jaar de handen in elkaar en organiseren nu jaarlijks een driedaags festival. Publiekstrekker is een voetgangersbrug gemaakt uit een soort dikke legoblokken die op de rivier gelegd worden zodat men van Portugal naar Spanje kan wandelen. En vice versa uiteraard.
Met gepaste trots kan ik u meedelen dat ik vandaag op die grens mijn grens verlegde. U moet namelijk weten dat ik een vorm van watervrees heb. Zo duurde het bijvoorbeeld maanden voordat ik zonder klamme handjes met de auto over de autostradebrug tussen Ayamonte en Vila Real de Santo Antonio kon rijden. Met de fiets naast een kanaal peddelen is niets minder dan een marteling voor mij. Wel, vandaag stapte ik te voet een rivier over! En terug!
Om eerlijk te blijven moet ik toegeven dat ik toch meer genoot van de folkloristische attracties achteraf dan van mijn waterwandeling. Maar af en toe moet een mens eens uit zijn comfortzone durven treden nietwaar? Dat zal ik morgen dan weer niet moeten herhalen want naar de processie van Palmzondag gaan kijken schrikt me totaal niet af. HH. (heldhaftige Hubert).