'Thank God, it's Friday!' was jarenlang een van mijn favoriete liedjes. Deze morgen ontwaakte ik met de gedachte: 'Mijn god, het is al vrijdag vandaag!'.
Bovenstaande zinnen illustreren de invloed die reclameboodschappen op ons onderbewustzijn hebben. De Paastijd nadert en in Portugal worden de mensen daar uitdrukkelijker op gewezen dan in Vlaanderen. Waar in Vlaanderen enkel de lezers van 'Kerk en Leven' concreet geïnformeerd worden en de anderen het naderende Paasfeest pas beseffen door de paaseitjes bij de bakker, is de communicatie in Tavira iets nadrukkelijker. Tijdens de goede week en het paasweekend draait hier echt alles rond het grootste feest van het kerkelijk jaar. Op het rondpunt aan het Gran Plaza in Tavira staat heel het programma op een groot reclamebord, broederlijk naast de boodschap van een hamburgerketen. Tijdstip en plaats van de processie, de kruisweg, de eucharistievieringen,.... alles staat erop. Hier moet je als gelovige achteraf niet met de smoes afkomen dat je van niets wist. Ook op niet-katholieken - hier vooral de toeristen - maakt heel het gebeuren een diepe indruk. Als ik terugdenk aan de oorverdovende stilte tijdens de processie krijg ik nog kippenvel.
Maar net zoals in Vlaanderen is Pasen ook de start van het toeristisch seizoen. De overwinteraars maken plaats voor kortverblijvers. Denk echter niet dat in de voorbije maanden alles al in gereedheid gebracht werd voor de zomermaanden. We zijn in Portugal, weet je wel? Volgend straf voorbeeld wil ik jullie niet onthouden.
Het prachtige strand van Ilha de Tavira is enkel bereikbaar per boot. Dat is logisch want het is een eiland en toch iets te klein om er een vliegveld aan te leggen. De omgeving van 4 Agua's - de oever langs de zijde van Tavira stad - werd vorig jaar heraangelegd en nu is het de beurt aan de aanlegsteiger op het eiland. Er is echter een klein probleempje opgedoken. Men sloopte enthousiast de oude steiger en vergat dat hierdoor de ferryboot niet kan aanmeren. Een voorlopig aanlegplaats wordt 'binnenkort' voorzien. Dat was het antwoord dat ik half januari kreeg op de toeristische dienst. Dezelfde uitleg kreeg ik nogmaals enkele dagen geleden. Het zullen dus wellicht alleen geoefende zwemmers zijn die dit paradijselijk stukje natuur de komende weken - maanden ? - kunnen ontdekken. Ik heb medelijden met de horecauitbaters op het eiland.
Misschien troosten ze zichzelf met de gedachte: 'God schept de dag en we gaan er door. Kunnen we niet langs achter, dan gaan we maar langs voor.'
Ik ben echt wel gehersenspoeld door de kracht van de reclame lijkt me.