De zoektocht naar een studentenkot in Gent voor dochter Jellien is met succes afgerond. Het is een studiootje geworden zodat er nog (heel) wat kleine en minder kleine spulletjes nodig waren. Op naar Ikea dan maar. En later vaststellen dat zelfs voor het monteren van een simpele stoel je toch de beruchte Ikea handigheid en meer tijd dan je dacht nodig hebt.
In Sint-Niklaas gaat intussen de triage verder: wat mag naar het containerpark, wat naar de weerwerkwinkel, wat blijft staan voor de thuisblijvers en wat nemen we mee naar Portugal? Een mens wordt daar zó moe van.
Het jonge koppel dat in de ouderlijke woning blijft is met jeugdig enthousiasme al volop aan het schilderen en niet-gewenste meubelen aan het slopen zodat we meer en meer een camping gevoel krijgen. Wanneer vandaag de opkopers van ons salon en onze slaapkamer hun meubels komen ophalen is de chaos compleet. We zijn al blij dat we nog enkele nachten in de zoon zijn bed mogen slapen.
De week wordt afgesloten met een optreden van Rob De Nijs in de Stadsschouwburg op zondagnamiddag. Genieten van onze favoriete zanger en terzelfdertijd een goed doel steunen (vzw Carolus uit Nieuwkerken): meer moet een mens niet hebben om zalig tot rust te komen.
Deze rust is welkom want volgende week staat er meer dan tweeduizend kilometer autorijden op het programma. Woensdag vertrekken we, eindelijk, naar Tavira waar we vrijdag hopen aan te komen. En als de weersvoorspelling juist is zal het een kletsnatte tocht worden.